تحقیق جغرافياي گياهي 32 ص ( ورد)

دسته بندي : دانش آموزی و دانشجویی » دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 34 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

1
‏جغرافياي گياهي
‏«‏منبع انسانی‏»‏
‏آنچه که NLPFs‏ از جنگل های صنعتی و عمومی تشخیص میدهد‏، ‏اختلاف مالکان Nlpf‏ اهداف مدیریتشان‏، ‏توانایی ها و محدودیت ها می باشد. مادراینجا روی 94 درصد مالکیت خصوصی جنگل ها تمرکز می کنیم که توسط افراد و خانواده ها حفظ شده است و اینک مجموعاً برای 59 درصد کل زمین های جنگلی مالک شده به طور ‏خصوصی ‏به حساب می آید‏.‏ این افراد چه کسانی هستندو چرا آنها مالک زمین های جنگلی هستند؟
‏«‏مالکان Nlpf‏ چه کسانی هستند‏؟‏»
‏9.9 میلیون مالک جنگل های خصوصی درسال 1994 وجود داشت و بالای 8/7 میلیون در 1978 وتعدادشان درحال رشد است‏.‏ تقریباً 100 درصد مالک Nlpf‏ بودند‏.‏ چرا‏؟
‏تعداد نسبتاً کوچکی ازدارندگان صنعت مقدارزیادی زمین را مالک بودند. بنابراین اگرچه آنها درحدود 20 درصد زمین جنگل خصوصی را مالک هستندآنها شامل کمتر ازیک درصد تعداد مالکان می باشند. درحدود 90 درصد مالکان Nlpf‏ درمناطق شمالی و جنوبی ایالات متحده هستند‏.‏ درسال 1994 شمال درحدود 18 درصد مالکان زمین جنگلی خصوصی تر از 1978 داشت به جنوب یک افزایش 26 درصدی را تجربه کرد‏، ‏درحالیکه غرب جهش تقریباً 67 درصدی را مشاهده کرد‏.‏ تعداددرحال رشد مالکان Nlpf‏ نشان میدهد که منبع Nlpf
2
‏ بیشتر و بیشترین مالکان تقسیم شده است‏.‏این مخصوصاً درتداخل شهری ‏–‏ روستایی درست است‏، ‏جایی که قطعه بندی زمین و شهرسازی روندهای چشمگیری هستند. تجزیه مالکیت های بزرگ به مالکیت های کوچکترتقسیم شده است‏.‏ که همچنین درمناطق روستایی رخ می دهد‏، ‏همانطورکه آداب شهری خلوتگاه روستایی را جستجو می کند‏.‏ یک برآورد این است که تعداد مناطق Nlpf‏ با 10 آکریا کمتر52 درصد بین 1978 و 1995 افزایش یافته است‏.‏ تجزیه بدون شک مربوط به افزایش دراماتیک درتعداد مالکان Nlpf‏ درغرب طی دو دهه گذش‏ته می باشد‏.‏ درتطابق با روندولی به طرف تجزیه مالکیت های جنگل‏، ‏برخی قسمت های کشور, تراکم زمین را تجربه می کند‏، ‏جایی که درآن مالکیت های بزرگ حتی از طریق خرید زمین مجاوربزرگتر می شود‏.‏ این مخصوصاً درمناطق حاکم شده توسط مالکیت صنعتی بزرگ آشکارمی باشد‏، ‏از قبیل قسمت های جنوب عمیق‏.‏ قطع جمعیتی مالکان Nlpf‏ درحال تغییر است‏.‏ بخش مالکان قدیمی تر Nlpf‏ درحال افزایش است‏:‏ درحدود 45 درصد مالکان Nlpf‏، ‏45 تا 64 ساله هستند و درحدود 20 درصد‏، ‏65 ساله یا بیشتر هستند‏.‏ مالکیت مزرعه Nlpf‏ از 57 درصد زمین جنگلی Nlpf‏در 1952 تا 29 درصددر 1992 کاهش یافته است‏.‏ امروزه مالکان اداری و بازنشسته زمین های جنگلی‏، ‏رایج ترین تصرف ها میباشند که با همدیگر بالای نیمی از مالکیت های خصوصی را شامل می شوند‏.
‏خریداران جدید زمین Nlpf‏ به هرحال تمایل به جوان تربودن با تحصیلات‏ بالاتردارند و درآمدهای بالاتر از مالکان دهه های اولیه Nlpf‏ دارند‏.‏ اگرچه 67 درصد مالکان زمین جنگلی دریک مایلی زمین های جنگلی شان یادرخود آنها زندگی می کنند‏، ‏آنها تمایل به مالک شدن جنگل بازمان کمتراز نسل های اولیه دارند‏:‏ 40 درصد مالکان خصوصی‏، ‏زمین هایشان را برای 15 سال یا کمتر مالک شده اند‏.‏
‏کمتر از10 درصد زمین جنگل خصوصی برای بیش از 45 سال همان مالکیت را دارد‏.‏ این موانع جدی را برای مدیریت طولانی مدت نشان میدهد‏.‏ شکل 5-10 توزیع زمین جنگل خصوصی توسط تصرف مالک ,1994 چندین افسانه قدیمی درباره مالکان Nlpf‏ تنها اخیراً برای مبارزه طلبی توسط تحقیق علمی اجتماعی شروع شده است‏.‏ براساس تصمیم هایی که ممکن است اعتباربیشتری در 1950 داشته باشد‏، ‏بسیاری از جنگل سازان به مالکان Nlpf‏ به عنوان مردم روستایی با خانواده ای قوی که به زمین وابسته هستند فکر می کنند.
3
‏همچنین ‏آنها جهت یافته به طرف تولید جنگل تصورشده بودند و قدری به طرف محیط گرایی مخالف بودند‏.‏ آنها ارزش گذاری حقوق ملک خصوصی را تحت هرملاحظه دیگرتصورکرده بودند‏، ‏که شامل بهداشت اکولوژیکی یا نفع عمومی می باشد‏.‏ این حقایق ‏مخصوصاً برای مالکان قطعه های بزرگ زمین جنگلی درست تصورشده بودند‏.‏ تحقیق اخیردرجنوب آمریکا و هرکجای دیگر‏، ‏دروغی براین افسانه ها قرارمیدهد‏.
‏ُُمالکان Nlpf‏ به نظرمیرسد که به طورافزاینده ای بقیه گروه آمریکایی و شریک شدن با همان میزان هارا دوست دارند‏.‏ آنها شهری ترهستندوازلحاظ مالی بهترو تحصیل کرده تر از گذشته هستند. آنها ارزش های محیطی روند کلی جامعه را درهمان بخش ها سهیم هستند‏، ‏همانطورکه شهروندان دیگر U.S‏ انجام می دهند‏.‏ ومالکان بخش بزرگ تقریباً متفاوت از مالکان بخش کوچک نیستندهمانطورکه قبلاً معتقد بودند. ‏«‏چرا آنها زمین جنگلی را مالک می شوند‏؟‏»‏ مالکان Nlpf‏ جنگل را برای دلایل بسیاری مالک می شوند‏.‏ برخی زمین های جنگلی را به ارث می برند یا آنرا تصادفی با مزرعه یازمین مسکونی می خرند‏.‏ دیگران زمین جنگلی را برای تفریح یا به عنوان یک سرمایه گذاری خریداری میکنند. اکثرمالکان Nlpf‏ دلایل بسیاربرای مالک شدن زمین جنگلی دارند.
‏تنها برخی از آنها ممکن است تصمیمات مدیریتیشان را درزمان های ویژه حاکم سازند.‏ دربررسی ها‏، ‏اکثرگزارشات به عنوان دلایل اولیه برای مالک شدن زمین جنگلی دنبال می شود‏:
‏1‏)‏ جنگل بخشی ازمحل سکونت یا مزرعه شان می باشد.
‏2‏)‏ مالکیت جنگل لذت هنری را فراهم می آورد.
‏3‏)‏ مالکیت جنگل یک سرمایه گذاری مالی خوب است‏.
‏4‏)‏ آنها ازتفریح جنگل لذت می برند.
‏مالکان نسبتاً کم Nlpf‏، ‏5 درصد دریک بررسی اخیر (3) گزارش تولید جنگل به عنوان دلیل اولیه برای مالک شدن زمین جنگلی‏.‏ ‏باوجوداین تمام وقت اکثر جنگل تجاری در Nlpf‏ برداشت شده است‏.‏ 46 درصد آنها درسال 1994 بررسی شده اند که جنگل را برداشت کرده بودند.
5
‏این مخصوصاً ازمالکیت Nlpf‏ بزرگتر ژست می باشد که به طورنمونه مدیریت متمرکز را برای محصولات جنگل دریافت می کند. مصاحبات مفصل با مالکان Nlpf‏ بیان میدارد که ارزش های مربوط به جنگل و عملکردها ممکن است اجزاء میراث قومی یا فرهنگی مالکان جنگل باشند. مالکیت جنگل و مدیریت جنگل برای خانواده ها فرصتهایی برای بودن و کارباهم دیگررا فراهم می آوردو انسجام خانوادگی را تقویت میکند و گره های بین نسل هارا تقویت و قوی می سازد‏.‏ برای بسیاری از مالکان‏، ‏مالکیت جنگل کلیدی برای هویت شخصی می باشد و مدیریت بیانی برای ‏عقاید وارزش های شخصی ارائه میدهد‏.‏ جنگل کاملاً اداره شده به عنوان میراث آنهایی به کارگرفته می شود که کار گزارش هستند. ما دامیکه این ارزش ها که تراز درآمد فروش الواریا شکارروزانه آسان نشان داده می شوند‏، ‏آنها باوجود این به تعیین شرایط جنگل Nlpf‏ کمک میکنند‏.
‏«‏خط مشی ها و برنامه های Nlpf‏»‏
‏برداشت کلی تاریخی‏:‏از 1900 مالکان Nlpf‏ معاونت برنامه ریزی مدیریت جنگل به کاشت درخت‏، ‏کنترل آتش و دیگرفعالیت های جنگلبانی برا از نمایندگی های عمومی دریافت کرده اند‏.‏
‏«‏1-10 ‏ sidebar ‏»‏
‏تعدادی‏، ‏مقدارزیادی را مالک میشوند و اکثراً تنها مقدارکمی را می خواهند‏.
‏توزیع آکرهای جنگل خصوصی درمیان مالکان‏، ‏بحث گمراهی کامل مالکیت های خصوصی را عرضه می دارد‏.‏ اکثر مالکان خصوصی بخش های نسبتاً کوچکی اززمین جنگلی را حفظ می کنند‏:‏ 59 درصد کمتر از 10 آکر دارند و 86 درص‏د کمتر از 50 آکررا مالک هستند‏.‏ ‏به عبارت دیگر اکثرزمین جنگلی دربخش ‏های خیلی بزرگ توسط مالکان صنعتی و مالکان Nlpf‏ حفظ شده است تحقیق نشان می دهد که مالکان بخش های بزرگ احتمالاً بیشتر از مالکان بخش های کوچک برنامه های مدیریت دارند و درباره جنگلبانی آگاهی دارند و برای مدیریت جنگل قابل اعتماد هستند و الواربرداشت می کنند‏.
‏یک بررسی درسا‏ل 1994 تخمین زد که کمتر از 6 درص‏د مالکان Nlpf‏ برنامه مدیریت جنگل نوشته شده داشتند‏.‏ اینها به طور نمونه مالکان بخش های بزرگتر بودند‏، ‏اینها 6 درصد مالکان Nlpf‏ را مالک شده بودند که 26 درصد زمین جنگلی Nlpf‏ بود‏.‏ تعدادی بررسی و تحقیق