تحقیق بررسی تحلیلی استانداردهایAPB و FASB در زمينه

دسته بندي : دانش آموزی و دانشجویی » دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 34 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

18
1
‏بررسی تحلیلی استانداردهایAPB ‏ و FASB‏ در زمينه
‏ گزارشگری تغییرات حسابداری
‏چکیده
‏بعد از انتشار بيانيه شماره 20 APB‏ در زمينه نحوه گزارشگري تغييرات حسابداري مباحث متعددي در زمينه كفايت اين استاندارد و توان افزايش قابليت مقايسه صورتهاي مالي واحدهاي تجاري در نتيجه بكارگيري اين رهنمود در مجامع علمي حسابداري مطرح گرديد. برخي از محققان و انديشمندان حسابداري بر اين عقيده بودند كه بكارگيري روشهاي دوره جاري و تسري به آينده از قاب‏ليت مقايسه صورتهاي مالي مي كاهد، ‏لذا ‏در این نوشتار سعی شده است دیدگاههای تئوریک موجود در زمینه گزارشگری تغییرات ‏در اصول ‏حسابداری مورد بررسی ‏تحلیلی ‏قرار گیرد و به همین منظور کلیه بیانیه های APB‏ و FASB‏ در این زمینه گردآوری و مورد نقد و بررسی قرار گرفته است‏.‏ هدف از این تحقیق فراهم آوردن مبنا‏ي‏ی جهت تدوین و تصویب استاندارد تغییرات حسابداری در ایران بوده است تا بتوان استاندارد مربوط به تغییرات حسابداری را به گونه ای ‏ارایه‏ نمود که بر قابلیت مقایسه صورتهای مالی واحدهای انتفاعی افزوده گردد.‏ بر مبناي نتايج حاصل از اين بررسي به نظر مي رسد كه روش تسري به گذشته‏ ‏مي تواند به عنوان روش اصلي گزارشگري تغييرات در اصول حسابداري توصيه شود.
‏واژه های کلیدی: ‏تغییرات اختیاری، تغییرات غیر اختیاری، روش دوره جاری، روش تسری به گذشته، روش تسری به آینده
Abstract
Subsequent to issuance of APB opinion No.20, "Accounting changes", in the context of reporting accounting changes, the adequacy of this opinion in disclosure requirements and enhancement of the year-to-year comparability of financial statements has been questioned by scholar circles. Some accounting scholars argue that "cumulative effect" and "prospective application" methods of accounting for such changes diminish the year-to-year comparability of financial statements. Therefore, this paper analyzes the APB opinions and FASB statements about reporting changes in accounting principles. The purpose of this analytical review is providing the basis for standard setting for accounting changes in
18
1
Iran to enhance comparability of financial statements. The results of this review suggest that the retroactive application as the prime method for reporting changes in accounting principles could be recommended.
Keyword: Voluntary change, Mandated change, Current Period Method, Retroactive Method, Prospective Method
2
19
‏مقدمه
‏ ‏قابلیت مقایسه گزارشهای مالی یک واحد تجاری در طی دوره های مختلف به منظور درک صحیح فعالیتهای آن واحد ضروری می باشد. در واقع حسابرسان این موضوع را که اصول حسابداری در تنظیم صورتهای مالی به طور یکنواخت به کار گرفته شده اند، تأیید می کنند‏ (Zeff, P.555) . Zeff, S. & Keller, T. F. "Financial Accounting Theory" 3rd. ed, P.555.
‏.
‏ مفهوم ثبات رویه . Consistency
‏ شخصیت حسابداری را ملزم می کند تا هنگامی که روشی را برای ‏انجام یک رویداد مالی انتخاب می نماید، برای کلیه رویدادهای مشابه و دوره های مالی بعد نیز آن روش را به کاربرد، مگر اینکه دلایل قابل قبولی برای تغییر آن وجود داشته باشد. اگر یک شخصیت حسابداری روشهای خود را برای ان‏دازه گیری و ثبت رویدادها، به تکرار‏ تغییر دهد، مقایسه نتایج یک دوره مالی با دوره های مالی بعد و همچنین صورتهای مالی دیگر شرکتها امکان پذیر نخواهد بود. همواره این فرض اساسی وجود داشته که اصول حسابداری به طور یکنواخت نسبت به دوره های مالی قبل به کار گرفته می شوند اما بدلیل تغییرات مداوم و مستمر که در شرایط اقتصادی و اجتماعی صورت می گیرد، ممکن است فرض فوق صادق نباشد و تغییر در اصول و روشهای حسابداری جهت هماه‏ ‏نگ کردن واحد تجاری با شرایط جدید، ضرورت یابد. تغییر در یک اصل حسابداری مورد استفاده توسط یک واحد گزارشگر می تواند اندازه های صورتهای مالی . Financial Statement Measurements
‏ و ب‏ه طور کلی درآمد دوره، ارزش دارای‏ی ها، حقوق صاحبان سهام و یا بدئی های واحد تجاری و سایر اطلاعات حسابداری مرتبط را به نحو با اهمیتی ‏تحت تأثیر قرار دهد. به طور خلاصه تغییر در روش حسابداری می تواند اثرات با اهمیتی ‏بر روی صورتهای مالی دوره جاری و دوره های آتی داشته باشد. افشا‏ی‏ نامناسب اثرات تغییر می تواند تفسیر مناسب اطلاعات مالی را مشکل ساخته و قابلیت مقایسه چنین اطلاعاتی را کاهش دهد. یکی از دل مشغولیهای حسابداران نیز به نحو‏ی‏ افشا‏ی‏ تغییر و همچنین چگونه تأثیرگذاری ‏تغییر بر قابلیت مقایسه در طی دوره های زمانی مختلف، مربوط می شود.
18
3
‏ با توجه به اهمیت موضوع تغییر در اصول و روشهای حسابداری، کمیته تدوین اصول حسابداری . Accounting Principles Board (APB)
‏ بیانیه شماره 20 را در این زمینه تدوین نمود. . APB Opinion No 20, Accounting Changes (New York, AICPA, 1971)
‏ براساس این بیانیه تغییرات حسابداری دارای سه طبقه شامل تغییر در اصول و روشهای حسابداری، تغییر در برآوردهای حسابداری و تغییر در شخصیت حسابداری واحد گزارشگر می باشد و برای گزارشگری تغییرات حسابداری سه روش اثر انباشته . Current Period Method
‏ (روش دوره جاری)‏، روش تسری آثار تغییر به گذشته . Retroactive Mthod
‏ و تنظیم و‏ارایه‏ مجدد صورتهای مالی (روش تسری به گذشته ) و روش تسری آثار تغییر به دوره های جاری و آتی بدون در نظر گرفتن آثار انباشته (روش تسری به آینده) . Prospective Mthod
‏ پیشنهاد شده است.
‏2
‏3
‏ هنگامی که APB‏ بیانیه شماره 20 را در سال 1971 منتشر کرد شش نفر از هیجده نفر اعضای کمیته دارای برخی نظرهای مخالف برای افشای آثار تغییرات حسابداری بودند. گروه مخالف عقیده داشتند که روش آثار انباشته (روش دوره جاری) و روش تسری به آینده، قابلیت مقایسه صورتهای مالی را که از ضروریات کیفی صورتهای مالی است از بین می برد. آنان معتقد بودند که ‏ارایه‏ آثار تغییرات حسابداری ‏بر مبنای روش‏ تسری به گذشته (‏ارایه‏ مجدد صورتهای مالی) قابلیت مقایسه ‏صورتهای مالی را افزایش می دهد‏. شاید یکی از دلایلی که درک بخشهای مختلف بیانیه فوق را مشکل می سازد ناشی از اصلاحاتی بوده که توسط کمیته به منظور دستیابی به یک ‏متن که بتواند موافقت حداقل ‏اعضای‏ را بدست ‏آورد، در پیش نویس بیانیه انجام شده است. هر چند شش نفر از هیجده نفر اعضای ‏کمیته دا‏رای نظریاتی مخالف نظر اکثر اعضای‏ بودند، به علت موافقت 66 درصد اعضا‏ی‏ بیانیه مزبور به تصویب رسید.
‏ کمیته اجرای‏ی استانداردهای حسابداری انجمن حسابداران رسمی آمریکا(ACSEC) . Accounting Standards Executive Committee
‏ به بررسی این موضوع پرداخت که آیا سیستم فعلی گزارشگری اثرات تغییر در اصول حسابداری مناسب و کافی می باشد؟ این کمیته در تاریخ 25 مارس 1977 در نامه ای خطاب به FASB‏ خواهان تجدید نظر در بیانیه شماره 20 APB‏ شد.‏
‏ ‏در این نوشتار به بررسی این موضوع پرداخته می شود که الزامات موجود در زمینه گزارشگری تغییرات در اصول حسابداری کافی نمی باشد. سپس به انتقاد از روشهای حسابداری