تحقیق امام حسين و عاشورااز ديــدگــاه اهــل سنـت

دسته بندي : دانش آموزی و دانشجویی » دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

 
‏امام حسين و عاشورااز ديــدگــاه اهــل سنـت
‏حسين (ع ) بابى از بهشت
‏رسـول گـرامى اسلامى (ص ) فرمود: به وسيله من آگاه شديد, با على راه يافتيد وهدايت شديد, نيكى ها به واسطه حسن به شما عطا شد, ولى سعادت وشقاوت شما با حسين است آگاه باشيد كه حسين يكى از درهاى بهشت است , هر كس با او دشمنى كنـد, خدابوى بهشت را بر او حرام مى كند ‏((1))‏ .
‏ديباچه
‏يـكـى از جمله آرمانها و وظايف برنامه هاى برون مرزى , توجيه و تبيين صحيح ابهامات و شبهاتى است كه به علل گوناگون , همچون عدم آشنايى با موازين دين مبين اسلام و دسترسى نداشتن به مـنـابـع و مـراجـع مـطمئن و يا به تزوير ونيرنگ دشمنان كژانديش اسلام , بر دل جان مخاطبان آنسوى مرزها سايه افكنده است .
زدودن زنـگـار بـى خـبـرى , از آيينه دل اسلام جويان و انعكاس نورتابان شريعت محمدى و تشيع عـلـوى , مـستلزم آن است كه در گام نخست با عنايت به كثرت مخاطبان اهل سنت , انديشه ها و ديدگاههاى ايشان در ارتباط با اعتقادات شيعه را طرحى جامع بريزيم و پيوند برادرى را محكم تر نماييم .
در اين راستا بر آن شديم تا به تدوين مجموعه هايى مناسب دست يازيم و در دسترس برنامه سازان محترم قرار دهيم .
بديهى است مطرح نمودن اين گونه مباحث , جدا از فوايد برون مرزى , براى مخاطبان داخلى , اعم از شيعه و سنى نيزجذاب و سودمند خواهد بود.
مـجـمـوعه حاضر با عنوان ((امام حسين (ع ) و عاشورا از ديدگاه اهل سنت )) گامى است در اين راه , اميد آنكه مقبول درگاه احديت واقع شود.
در پـايـان از زحـمـات حجة الاسلام محمدرضا جباران كه اين مجموعه با تلاش و كوشش ايشان , تدوين گرديد تشكرمى كنيم .
نيز بجاست از راهنمايى ها و رهنمودهاى استاد راهنماى مجموعه جناب حجة الاسلام و المسلمين محامى تشكر وقدردانى نماييم .
مركز پژوهشهاى اسلامى صدا و سيما.
گروه معارف .
‏پيشگفتار
 
‏امام حسين و عاشورااز ديــدگــاه اهــل سنـت
‏حسين (ع ) بابى از بهشت
‏رسـول گـرامى اسلامى (ص ) فرمود: به وسيله من آگاه شديد, با على راه يافتيد وهدايت شديد, نيكى ها به واسطه حسن به شما عطا شد, ولى سعادت وشقاوت شما با حسين است آگاه باشيد كه حسين يكى از درهاى بهشت است , هر كس با او دشمنى كنـد, خدابوى بهشت را بر او حرام مى كند ‏((1))‏ .
‏ديباچه
‏يـكـى از جمله آرمانها و وظايف برنامه هاى برون مرزى , توجيه و تبيين صحيح ابهامات و شبهاتى است كه به علل گوناگون , همچون عدم آشنايى با موازين دين مبين اسلام و دسترسى نداشتن به مـنـابـع و مـراجـع مـطمئن و يا به تزوير ونيرنگ دشمنان كژانديش اسلام , بر دل جان مخاطبان آنسوى مرزها سايه افكنده است .
زدودن زنـگـار بـى خـبـرى , از آيينه دل اسلام جويان و انعكاس نورتابان شريعت محمدى و تشيع عـلـوى , مـستلزم آن است كه در گام نخست با عنايت به كثرت مخاطبان اهل سنت , انديشه ها و ديدگاههاى ايشان در ارتباط با اعتقادات شيعه را طرحى جامع بريزيم و پيوند برادرى را محكم تر نماييم .
در اين راستا بر آن شديم تا به تدوين مجموعه هايى مناسب دست يازيم و در دسترس برنامه سازان محترم قرار دهيم .
بديهى است مطرح نمودن اين گونه مباحث , جدا از فوايد برون مرزى , براى مخاطبان داخلى , اعم از شيعه و سنى نيزجذاب و سودمند خواهد بود.
مـجـمـوعه حاضر با عنوان ((امام حسين (ع ) و عاشورا از ديدگاه اهل سنت )) گامى است در اين راه , اميد آنكه مقبول درگاه احديت واقع شود.
در پـايـان از زحـمـات حجة الاسلام محمدرضا جباران كه اين مجموعه با تلاش و كوشش ايشان , تدوين گرديد تشكرمى كنيم .
نيز بجاست از راهنمايى ها و رهنمودهاى استاد راهنماى مجموعه جناب حجة الاسلام و المسلمين محامى تشكر وقدردانى نماييم .
مركز پژوهشهاى اسلامى صدا و سيما.
گروه معارف .
‏پيشگفتار
‏الگو سازى روشى است كه مكاتب الهى در كنار مجموعه احكام متعالى و نظامهاى قانونى پيشرفته بـه آن تـوجـه داشـتـه انـد در اين مكاتب , انسان كامل تنها يك نظريه نيست , بلكه تحققى عينى و نـمـونـه هـايـى واقعى دارد كه نوع بشر مى تواند با پيروى از آنها خود را به كمال مقصود, نزديك و نزديك تر سازد.
امـامـان مـعـصـوم بـرجسته ترين الگوهايى هستند كه اسلام به عنوان تحقق كامل احكام خود به مردم معرفى كرده است در تعريفى كوتاه مى توان گفت آن بزرگواران , قرآن هاى مجسمى بودند كه در ميان مردم زيستند و صراط مستقيم را به انسان نمودند.
در ايـن مـيان حضرت ابا عبداللّه الحسين (ص ) به لحاظ موقعيت ويژه و وظيفه خاصى كه شرايط ويژه زمانى براى آن حضرت مقرر مى داشت از نوع ويژگى برخوردار است .
امـام حـسـيـن (ص ) نـه تـنـها الگوى انسان هاى وارسته و نمونه كامل يك انسان الهى است , بلكه سـمـبـل مقاومت نسل هاى ستمديده در مقابل موج بيداد ستمگران و نماد ايثار و فداكارى در راه احياى حق واعلاى كلمة اللّه است , چنان كه امروز نام و نشانه مقاومت و ياد او رمز ايستادگى است .
واقـعـه عاشورا, هر چند از آن جهت كه به دشمنان آن حضرت مربوط مى شود بزرگترين جنايت ونـهـايـت رذالـت و حضيض روح انسانى است , ولى از آن جهت كه به آن حضرت و يارانش مربوط مى شود,اوج فضيلت و بزرگوارى و نمايش عالى ترين فضايل انسانى است .
كـسـانـى كـه بـه دنـبـال تـربـيـت روح و پـرورش فـضايل انسانى هستند, بدون شك مى توانند بهترين معيارهاى انسانيت را در روش و منش آن حضرت بدست آورند.
در ايـن نـوشـتـار بـر آنيم تا با گذرى كوتاه بر زندگى آن بزرگ انسان الهى , و نظرى به زواياى زندگى آن حضرت , به ويژه در جريان نهضت آسمانيش خود و خوانندگان را پرتوى فراهم آوريم كه روشنايى بخش راه طولانى مقصد باشد كه :.
ان الحسين مصباح الهدى و سفينة النجاة .
نكات قابل توجه در اين مقاله به اين قرار است :.
نـظـر بـه اينكه اين مقاله به منظور استفاده در برنامه هاى راديويى تهيه شده است , مطالب آن به صـورت قسمت هاى كوتاه و مجزا با عناوين و سرفصل هاى مستقل ارائه گرديده است و از آنجا كه بـراى شـنـونـدگان مقيم خارج كشور استفاده خواهد شد, تمام مطالب از كتب معتبر اهل سنت اسـتـخـراج شده و محل نقل هر واقعه در كتاب هاى مورد استناد, با ذكر جلد و صفحه تعيين و در پايان جزوه نيز مشخصات هر كتاب ,از قبيل ناشر و تاريخ نشر بيان شده است .
كتبى كه در اين نوشتار و مورد استفاده قرار گرفته , همگى از كتب معتبر و از نويسندگان مورد اعـتـمـاداهـل سنت مى باشند, بعضى از اين نويسندگان در تعصب به پايه اى رسيده اند كه تا حد امكان از نقل فضايل اهل بيت (ص ) خوددارى مى كنند و آنچه را نيز به ناچار نقل مى كنند با تحليل و توضيح به غيروجه صحيح معنى مى كنند.
عـلـى رغـم اينكه اين نويسندگان به لحاظ اعتقادات خاص تلاش كرده اند تا آنجا كه ممكن است واقـعـه عاشورا و نهضت كربلا را معمولى و فاجعه قتل حضرت ابا عبداللّه الحسين (ص ) را كمرنگ جـلـوه دهـنـد وبـر خلاف روش خود در نقل وقايع تاريخى , اين قسمت از تاريخ را به اختصار نقل كرده اند, ولى نتوانسته اند موجى را كه از تذكر اين واقعه ايجاد مى شود كنترل كنند.
مـا تلاش كرده ايم تا آنجا كه ممكن است متن تاريخ را بدون هيچ كاستى و عارى از هر افزوده نقل كـنـيـم و در حـد امـكـان از اظـهـار نـظـر خوددارى كرده , برداشت و نظريه پردازى را به عهده خوانندگان و شنوندگان بگذاريم .
در پاره اى از موارد كه گريزى از اظهار نظر نيافتيم , تحليل ها و نظرهاى شخصى را از متن تاريخ جداكرده ايم تا موجب اشتباه نشود و احيانا به كتاب هاى مورد استناد نسبت داده نشوند.
امـيـد كه آنچه در ادامه مى آيد, مقبول طبع اهل نظر قرار گيرد و گامى باشد هرچند كوتاه , در راه بازخوانى اين حادثه عظيم تاريخ اسلام .
مــرا از جوهــر غـم آفـريـدند.
تــو را از ابــر, نـم نـم آفريـدنـد.
براى گريه درسوگ حسين است .
اگــر مـــاه محـــرم آفـريـدنـد.
گروه معارف .
مركز پژوهشهاى اسلامى صدا و سيما.
‏فصل اول : شخصيت و فضايل امام حسين (ع ) ـ مولد و ميلاد
‏حـسـيـن بن على (ص ) در مدينه منوره در سال چهارم هجرى در روز سه شنبه , سوم ماه شعبان ياپنجشنبه پنجم همان ماه متولد شد بعضى از مورخان تولد آن حضرت را روز آخر ربيع الاول سال سـوم هـجرى دانسته و بعضى ديگر گفته اند در پنجم جمادى الاول سال سوم يا چهارم هجرت به دنيا آمده است بنابراين درباره تولد آن حضرت چند قول وجود دارد, ولى قول مشهور اين است كه ايشان در روزسوم شعبان سال چهارم هجرت به دنيا آمده است .
هـنـگـامـى كه آن حضرت متولد شد او را نزد جد بزرگوارش رسول خدا(ص ) آوردند آن حضرت باديدن او سخت مسرور شد و در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت و روز هفتم تـولدش گوسفندى براى او عقيقه كرد و به مادرش فرمود: ((سرش را بتراشيد و به وزن موهايش نقره صدقه دهيد)).
آن حـضـرت شش سال و چند ماه با جد بزرگوارش رسول خدا(ص ) و پس از آن بيست و نه سال ويـازده مـاه بـا پدرش اميرالمؤمنين (ص ) و پس از آن حدود ده سال با برادرش امام حسن (ص ) و حـدود ده سـال پـس از شـهـادت امـام حسن (ص ) زندگى كرد مدتى كه آن حضرت پس از امام حسن (ص ) زندگى كرده است , مدت امامت او محسوب مى شود.
كـنـيـه امـام حسين (ع ) ((ابوعبداللّه )) بود لقب هاى فراوانى به آن حضرت داده اند و از جمله پس ازشـهـادت , ايشان را ((سيدالشهدا)) خواندند چنان كه مى دانيم تا پيش از آن , لقب سيدالشهدا بر حـمزه ,عموى پيامبر اطلاق مى شد و پس از شهادت سبط گرامى رسول اللّه , آن حضرت را به اين لقب خواندند.
‏نامگذارى توسط پيامبر (ص )
‏در روايـات آمـده اسـت كـه نـامگذارى آن حضرت و برادر بزرگوارش به حسين و حسن , توسط شـخـص پـيامبر اكرم صورت گرفته است و تصريح شده است كه اين نامگذارى به دستور خداوند متعال بوده است .
از عـلى بن ابيطالب نقل كرده اند كه فرمود: آن گاه كه حسن به دنيا آمد نام عمويم ((حمزه )) را بـر او نهادم و آن گاه كه حسين متولد گشت نام عموى ديگرم ((جعفر)) را بر او گذاشتم روزى رسول خدا(ص ) مرافراخواند و فرمود: من مامور شده ام كه نام آن دو را تغيير دهم , از اين پس آنان را حسن وحسين بخوانيد ((2)).
در روايـات ديـگـر آمـده اسـت كـه پـيـامـبر اكرم (ص ) فرمود: حسن و حسين را به نام فرزندان هـارون نـامـيدم , او فرزندانش را ((شبر)) و ((شبير)) ناميد و من فرزندانم را به همان نام (به لفظ عربى ) حسن وحسين ناميدم ((3)).
‏خبر از شهادت در هنگام تولد
‏اسـمـا بـنـت عـمـيس مى گويد: وقتى امام حسين (ص ) متولد شد, رسول خدا(ص ) آمد فرمود: اسما!پسرم را بياور من كودك را در پارچه سفيدى پيچيدم و به حضرت دادم .
حـضـرت در گـوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت , بعد در حالى كه او را در دامن خودگذاشته بود, گريست .
گفتم : پدر و مادرم فدايت چرا گريه مى كنى ؟ .
فرمود: براى اين پسرم .
گفتم : او در همين ساعت متولد شده و تو برايش گريه مى كنى ؟ .
فرمود: آرى اى اسما! گروه سركشى او را مى كشند, خدا شفاعتم را نصيبشان نكند.
بعد فرمود: اين خبر را به فاطمه نرسان كه تازه فرزندش به دنيا آمده
‏ ((4))‏ .
روزى ام الـفـضـل هـمـسـر عـبـاس عـمـوى پـيـامـبـر, خدمت آن حضرت رسيد و عرض كرد: ((يـارسول اللّه (ص ) من امشب خواب بدى ديدم , ديدم گويا قطعه اى از بدن مبارك شما جدا شده در دامن من افتاد.
فـرمـود: خـيـر اسـت , فاطمه پسرى مى آورد كه تو او را پرورش خواهى داد خدمت پيامبر رسيدم وكـودك را در دامـنـش نـهـادم و چند لحظه از آن حضرت چشم برداشتم , وقتى دوباره نگاهش كردم , ديدم اشك از چشمانش سرازير است .
گفتم : پدر و مادرم فدايت يا رسول اللّه چرا گريه مى كنى ؟ .
فرمود: هم اكنون جبرئيل آمد و به من خبر داد كه امت من اين پسرم را مى كشند)) ‏((5))‏ .
هـنگامى كه اميرالمؤمنين (ص ) به طرف صفين مى رفت در راه از كربلا گذشت در آن جا توقفى كـرد وچـنـان گـريست كه زمين را از اشك خيس كرد آنگاه فرمود: ((روزى خدمت رسول خدا رسـيـدم ديـدم حـضـرت گـريه مى كند, گفتم : پدر و ماردم فدايت يا رسول اللّه (ص ) چرا گريه مى كنى ؟ .
فـرمـود: هـم اكـنـون جبرئيل اين جا بود, او به من خبر داد كه پسرم حسين در كنار شط فرات در زمـيـنـى به نام كربلا كشته خواهدشد و مشتى از خاك آنجا را برايم آورد تا ببويم و من نتوانستم از گريه خوددارى كنم .
و هـمـان جـا بـود كه اميرالمؤمنين (ص ) فرمود: اين جاست اقامتگاه و بارانداز ايشان , اين جاست كـه خونشان را مى ريزند, گروهى از آل محمد در اين صحرا كشته مى شوند كه زمين و آسمان به حالشان گريه خواهد كرد ‏((6))‏ .
‏شباهت با رسول خدا(ص )
‏در اخـبـار فـراوان آمده است كه آن حضرت شبيه ترين فرد به رسول اللّه (ص ) بود اصحاب پيامبر بارهااين نكته را در مورد سيرت و صورت امام حسين (ع ) يادآورد شده اند, مخصوصا يادآور شده اند كـه قـامـت ايـشـان بـسيار شبيه به پيامبر بود, به طورى كه هر كس قامت آن حضرت را مشاهده مى كرد به ياد رسول خدا مى افتاد ‏((7))‏ .
عـاصـم بـن كليب از پدرش نقل كرده است كه شبى رسول خدا را در خواب ديدم و خواب خود را براى ابن عباس نقل كردم [تا ببينم كه آيا خواب من درست بوده است يا خير] او گفت : آيا هنگامى كـه پـيامبررا ديدى به ياد حسين بن على نيفتادى ؟
گفتم : آرى ! به خدا قسم هنگامى كه رسول خـدا قـدم برمى داشت و راه مى رفت , كاملا به حسين بن على شباهت داشت ابن عباس گفت : ما همواره او را به پيامبر شبيه مى دانستيم .
انـس بـن مـالـك مـى گويد: نزد عبيداللّه بن زياد بودم كه سر حسين بن على را در يك تشت به مـجلس آوردند ابن زياد با چوبى به بينى و صورت آن حضرت اشاره كرد و گفت : من چهره اى به ايـن نـيـكـويـى نديده ام گفتم : اى ابن زياد! مگر نمى دانى كه حسين بن على شبيه ترين مردم به رسول خدا بود ‏((8))‏ .