دانلود مقاله در مورد سازمان ملل متحد سازمانی بین

دسته بندي : مقاله » مقالات فارسی مختلف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 31 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏سازمان ملل متحد‏ ‏سازمانی بین‌المللی‏ است که در ۱۹۴۵ میلادی تأسیس و جایگزین ‏جامعه ملل‏ شد. این سازمان توسط ۵۱ کشور تأسیس و در سال ۲۰۰۶ میلادی، ۱۹۲ ‏کشور عضو‏ داشته‌است. اعضای آن تقریباً شامل همه ‏کشورهای‏ مستقلی می‌شود که از نظر بین‌المللی به رسمیت شناخته شده‌اند. فقط ‏واتیکان‏، که عضویت در سازمان را نپذیرفته‌است و ‏چین ملی‏ (تایوان) که عضویتش بعد از عضویت ‏جمهوری خلق چین‏ لغو شد، در سازمان ملل متحد عضو نیستند.
‏مقر سازمان ملل متحد در ‏نیویورک‏ است و کشورهای عضو و موسسات وابسته در طول هر سال با تشکیل جلسات منظم در مورد امور بین‌المللی و امور اجرایی مربوط به آنها تصمیم‌گیری می‌کنند.
‏سازمان ملل در پایان ‏جنگ جهانی دوم‏ و از سوی کشورهای پیروز در آن جنگ شکل گرفت و سازمان و روال‌ حاکم بر فعالیت آن نشان از شرایط جهانی بعد از جنگ دوم دارد. ‏شورای امنیت‏ قوی‌ترین نهاد سازمان ملل پنج عضو دائمی دارد که در تصمیمات این شورا ‏حق وتو‏ دارند.
‏[‏ویرایش‏]‏ ‏تاریخچه
‏اصطلاح «ملل متحد» را نخستین بار ‏فرانکلین روزولت‏، رئیس‌جمهور ‏آمریکا‏ در جریان جنگ جهانی دوم برای اشاره به ‏متفقین‏ بکار برد. اولین کاربرد رسمی این اصطلاح در ‏بیانیه اول ژانویه ۱۹۴۲ ملل متحد‏ بود، که در آن متفقین از مفاد ‏منشور آتلانتیک‏ پشتیبانی کرده و اعلام کرده‌بودند که از صلح جداگانه با ‏نیروهای محور‏ خودداری خواهند کرد.
‏اندیشه ایجاد سازمان ملل متحد در کنفرانس‌های ‏مسکو‏، ‏قاهره‏ و ‏تهران‏ در سال ۱۹۴۳ دقیق‌تر شد. از اوت تا اکتبر ۱۹۴۴ نمایندگان آمریکا، شوروی، بریتانیا، فرانسه و جمهوری چین در
‏کنفرانس دامبارتن اوکس‏ در واشینگتن دی.سی، بر روی برنامه‌های تشکیل سازمان ملل کار کردند. بیشتر بحث‌های این کنفرانس در مورد نقش اعضای سازمان و شرایط دعوت از آن‌ها بود. سپس در آوریل ۱۹۴۵ در ‏کنفرانس سان فرانسیسکو‏ تکلیف حق وتو برای پنج عضو شورای امنیت تعیین شد. در نهایت در ۲۴ اکتبر ۱۹۴۵ ‏منشور ملل متحد‏ به امضای ۵۰ کشور رسید و سازمان ملل متحد رسما تشکیل شد (لهستان در کنفرانس شرکت نداشت ولی جایی برای آن در نظر گرفته شد و بعدا منشور را امضا کرد.)
‏[‏ویرایش‏]‏ ‏عضویت در سازمان
‏نوشتار اصلی: ‏کشورهای عضو سازمان ملل‎
‏در سال ‏۲۰۰۶‏، ۱۹۲ کشور عضو سازمان ملل بوده‌اند که تقرِِیبا همه کشورها را دربر می‌گیرد. از جمله کشورهای مهم و غیرعضو می‌توان به ‏جمهوری چین‏ (تایوان) اشاره کرد که کرسی آن در سال ۱۹۷۱ به کشور ‏جمهوری خلق چین‏ داده شد. مجموعه حاکم بر ‏شهر واتیکان‏ نیز فقط عضو ناظر این سازمان است.
‏[‏ویرایش‏]‏ ‏ستاد سازمان ملل
‏نوشتار اصلی: ‏مقرهای سازمان ملل متحد‎
‏
ساختمان ستاد فعلی سازمان در ‏نیویورک‏ و طی سالهای ۱۹۴۹ و ۱۹۵۰ درکنار ‏ایست ریور‏ بنا شده‌است. زمین این ملک را ‏جونیور جان دی. راکفلر‏ به قیمت ۵/۸ میلیون دلار خریداری کرد و فرزندش ‏نلسون راکفلر‏ را بعنوان مشاور عالی سازنده بنا در سال ۱۹۴۶ منصوب کرد و آنرا به سازمان ملل اهدا نمود.
‏گروهی از معماران بین‌المللی طراحی آنرا انجام داده و تایید کردند که از جمله آنها می‌توان به ‏می کی بوزیر‏ سوئیسی و ‏اسکار نیمیر‏ برزیلی و برخی از نمایندگان سایر کشورها اشاره کرد. رهبری این تیم معماری به عهده ‏والاس هریسون‏ بود. در مورد رهبری وی هنوز هم مناقشاتی وجود دارد. این ستاد به طور رسمی در ‏۱۹ ژانویه ۱۹۵۱‏ افتتاح گردید. در حالیکه مقر اصلی سازمان ملل در نیویورک واقع شده‌است، نهادهای مهم وابسته به آن در ‏لاهه‏، ‏ژنو‏، ‏وین‏، ‏مونترال‏، ‏کپنهاگ‏، ‏بن‏ و ‏رم‏ دایر شده‌اند.
‏دفاتر سازمان ملل از شخصیت حقوقی مجزایی برخوردار نیستند ولی از جهاتی دارای برخی استقلال‌ها هستند. برای مثال بر اساس موافقت رسمی کشورهای میزبان، ‏مدیریت پستی سازمان ملل متحد‏ می‌تواند اقدام به چاپ تمبر برای مراسلات محلی نماید. از سال ۱۹۵۱ دفتر اصلی سازمان ملل، از سال ۱۹۶۹ دفتر ‏ژنو‏، و از سال ۱۹۷۹ دفتر ‏وین‏ مجاز به چاپ تمبر برای خود شده‌اند. همچنین سیستم ارتباط دور سازمان ملل نیز مستقل عمل می‌کند و هر یک از مقرهای ‏ژنو‏، ‏نیویورک‏ و ‏وین‏ اینک به طور غیر رسمی در تلاش برای راه اندازی رادیوی مستقل سازمان ملل هستند.
‏به مرور زمان بنای اصلی رو به فرسودگی نهاده و بنا بر اِین مقرر شده طراحی ساختمان موقت جدیدی توسط ‏فومی هلیکو ماکی‏ در بین خیابانهای ۴۱ و ۴۲ در بزرگراه اول منهتن آغاز شود تا ساختمان فعلی گسترش یافته و ترمیم شود.
‏دفتر سازمان ملل متحد در ژنو‏ مقر اروپایی این سازمان است. پیش از سال ۱۹۴۹ امور اروپایی سازمان در شهرهای مختلف مثل ‏نیویورک‏ و ‏لندن‏ انجام می‌گرفت.
‏[‏ویرایش‏]‏ ‏امور مالی سازمان ملل
‏بودجه سازمان را کشورهای عضو بر اساس مشارکت‌های داوطلبانه و برنامه‌ریزی شده تامین می‌کنند. دبیرخانه سازمان ملل بر اساس ارزیابی‌های موسسات مالی حرفه‌ای بودجه ۲ سالانه سازمان را تعیین و سهم هر کشور را اعلام می‌نماید. طرح بودجه به مجمع عمومی ارائه می‌شود. مجمع عمومی بودجه را تصویب و به کشورها ابلاغ می‌نماید. معیار محاسبه سهم کشورها تولید ناخالص ملی هر کشور است. به این ترتیب سهم اصلی را در تامین بودجه سازمان کشورهای پرجمعیت و پیشرفته صنعتی دارند و کشورهای کوچک و جهان سومی بخش ناچیزی از هزینه‌های سازمان ملل را پرداخت می‌کنند.
‏مجمع سقف خاصی را برای پرداخت هر کشور در نظر گرفته‌است. در دسامبر سال ۲۰۰۰ در نظام تعیین بودجه تغییراتی حاصل شد و شرایط جهانی کشورها را هم در آن دخیل نمودند و سقف پرداخت بودجه از ۲۵ درصد به ۲۲ درصد کاهش دادند. ‏ایالات متحده‏ تنها کشوری است که مشمول این سقف پرداخت می‌شود که البته طبق برآوردها بالغ بر صدها میلیون دلار به سازمان ملل بدهکار است. طبق ارزیابی‌های سال ۲۰۰۰ مهمترین کشورهای تامین کننده بودجه سازمان ملل برای سال ۲۰۰۱ عبارتند از‏ ‏: ‏ژاپن‏ (با ۶۳/۱۹ درصد)، ‏آلمان‏ با (۸۲/۹ درصد)، ‏بریتانیا‏ با (۵۷/۵ درصد)، ‏ایتالیا‏ با (۰۹/۵ درصد)، ‏کانادا‏ با (۵۷/۲ درصد)، ‏اسپانیا‏ با (۵۳/۲) درصد، و ‏برزیل‏ با (۳۹/۲) درصد. ‏[۱]