نقد و تحليل ايستگاه اتوبوس (پاورپوینت )
دسته بندي :
علوم پایه »
دانلود پاورپوینت های علمی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : powerpoint (..pptx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد اسلاید : 29 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..pptx) :
بنام خدا
نقد و تحليل ايستگاه اتوبوس
تار ي خچه اتوبوسرانی در ا ي ران
سیستم حمل و نقل در ایران، همگام با بسیاری از کشورهای مترقی دنیا شکل گرفت و البته عمده فعالیتهای اولیه در تهران متمرکز بود. بدنبال ایجاد راه آهن حضرت عبد العظیم توسط یک شرکت بلژیکی و راه اندازی ماشین دودی بین تهران و شهر ری، سیستم حمل و نقل عمومی با دو کارکرد تفریح و خدمات ایاب و ذهاب در محدوده بین شهری، کار خود را آغا ز كرد.
در س ا ل ۱۳۰۵ لایحه تاسیس شرکت های اتوبوسرانی خصوصی تصویب شد و در این ارتباط مجوز تاسیس به یک شرکت دانمارکی داده شد. مدتی پس از راه اندازی خطوط اتوبوسرانی در تهران و شمیران به دلیل کمبود درآمد، فعالیت این اتوبوسها متوقف شد .
به دنبال کودتای سوم اسفند رضاخانی، اتوبوس ها و خطوط اتوبوسرانی به تدریج گسترش یافت. در همین زمان تعدادی اتوبوس مدل زایس از شوروی خریداری شد و با حرکت آنها عملا" هشت خط اتوبوس در تهران راه اندازی شد.کرایه این اتوبوسها ۱۰ شاهی بود. در سال ۱۳۲۱ سهیلی نخست وزیر وقت مصوبه ای مبنی بر اجازه ایجاد شرکت های حمل و نقل شهری ارائه کرد. در سال ۱۳۲۳ یکی از بانک ها دستور گرفت تا تعدادی اتوبوس وارد کند. از ۵۰ دستگاه اتوبوس وارداتی مدل جدید ۳۰ دستگاه به تهران اختصاص داده شد. این اتوبوسها که بعدها تعدادشان به ۲۰۰ دستگاه رسید به صورت اقساط به شرکت های خصوصی فروخته شد.
به تدریج اتوبوسرانی نظام یافته تر شد و بیشتر تحت کنترل درآمد. رفتار عمومی نیز برای سوار شدن به اتوبوس صحیح تر شد و مردم خود برای سوار شدن به اتوبوس صف می بستند.
در سال ۱۳۳۱ قانون تاسیس شرکت های اتوبوسرانی عمومی در شهرها به تصویب مجلس شورای ملی رسید و امتیاز آن نیز به شهرداری ها محول شد. و در همین سال شرکت اتوبوسرانی تبریز تاسیس شد. نهایتا" در فروردین ۱۳۳۵ شرکت سهامی اتوبوسرانی تهران با نام شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه با سرمایه سیصد میلیون ریال به ثبت رسید همزمان شرکت اتوبوسرانی اهواز تاسیس شد. بتدریج مسئولین در تدارک تجهیز سیستم اتوبوسرانی بر آمدند تا خدمات مناسبت تری را ارائه دهند اما چون اغلب اقدامات بدون بررسی دقیق و همه جانبه انجام شد، توفیق چندانی حاصل نشد.